Er was eens een land hier niet ver vandaan, dat werd bestuurd door een Koningin. Zij regeerde met vaste hand. Kaarsrecht, zonder wijken, deed zij haar taak. Generatie na generatie werd groot tijdens haar bewind en voer daar wel onder. En al waren de mensen in het land soms een beetje opstandig, zij was er altijd. Gebeurde er een ramp, dan stond ze als eerste klaar om te troosten. Kregen haar ministers ruzie, dan suste ze dat achter gesloten deuren. En met Kerst en op haar verjaardag sprak ze het volk toe met wijze woorden: over recht, barmhartigheid en saamhorigheid. Want de Koningin hield van de mensen. En de mensen hielden van de Koningin.

Lees verder “De krachtige Koningin en de uitgeputte Paus”