in jasje dasje zitten we, en praten bespreken de toestand in de wereld alsof wij weten wat te doen de chaos van de wereld moet bedwongen al is maar in mijn hoofd thuisgekomen is het stil ik sluip de trap op naar de kamer op de deur een blauw briefje in het handschrift van mijn dochter pap, hoe was het en slaap lekker ik hou … Lees verder Waargebeurd verhaaltje
Auto’s, trams, bussen en fietsers lawaaien in de regen. De avond valt in de stad. We lopen dicht langs de gebouwen om niet nat te worden. Eenmaal binnen dimmen de lichten. Een man met hoed en vrouw met gitaar nodigen me uit: meet me at the edge of the world. Ik neem de uitnodiging aan en laat me meevoeren door de muziek. Muziek die niet … Lees verder Over The Rhine @ the edge of the world
De tijd staat even stil vandaag. Ik sta ernaast en zie Gods handschrift in het water. Voor even denk ik niet aan later – volkomen stilte, rustig, ongehaast. Ik lees en kijk en luister, ben verbaasd wat deze stille tijd aan mij wil leren. Ik koester deze dag des Heren waarop nog steeds de wereld woedend raast maar macht niet wint van … Lees verder Psalm 2 – een sonnet
Een van de meest ontroerende scenes uit Lord of the Rings is als koning Theoden ontdekt dat zijn zoon dood is. Gandalf probeert hem te troosten, maar Theoden draait zich om en zegt dan: ‘No parent should have to bury their child’. Het is vrijwel de enige scene waar ik het niet droog bij hou. Deze week overleed de zoon van de bekende dominee Arie … Lees verder No parent should have to bury their child
Wat zeg je tegen je collega’s in je laatste teamvergadering? Wat zou je willen dat ze onthouden? Met die vraag liep ik gisteren rond. Na 11,5 jaar Agape en ruim 10 jaar leidersvergaderingen (ik heb ze niet geteld, maar het moeten er meer dan honderd zijn geweest!) is morgen mijn laatste officiële dag als directeur van Agape. Het voelde dus best vreemd om voor de laatste … Lees verder De laatste dag (bijna)
De vluchteling staat weer op straat hem is een bed en bad ontnomen. Waar zou hij vannacht van dromen als zijn angst hem rusten laat? Van de student die naast hem staat, die de illusie is ontnomen dat de macht hem toe zou komen maar straks gewoon naar huis toegaat? Het is een beeld dat niet snel went: kansarm en kansenrijke, de vluchteling en topstudent … Lees verder Maagdenhuis en Vluchtgarage
Tien dagen lang was Vladimir verdwenen. Zijn land leek eventjes onthoofd en van haar sterke held beroofd. Maar gelukkig is hij weer verschenen aan zijn volk vandaag. En wee, degene die de roddels heeft geloofd dat zijn vuur is uitgedoofd en hij anderen de macht zou lenen. Ach, wie vertelt die arme Poetin dat een echte leider huilt bij pijn wie fluistert Vladimir de moed in … Lees verder Leiderschapsles voor een Rus
Bij de eerste verjaardag van de vermissing van de MH370 Ze noemt hem elke dag in haar gebeden, En kijkt nog dikwijls bij de gate Hoewel ze echt wel beter weet Dat hij er niet meer is. Heeft hij geleden? Kon hij zijn laatste uur besteden Als held die voor de mensen streed Of wist hij niet meer wat hij deed, Is hij de dood … Lees verder Gebed voor een pilotenvrouw
Eindeloos verlicht hout en stenen stralenkrans een lamp voor mijn voet Lees verder Maandagavondhaiku