Het zal een jaar of vijfentwintig geleden zijn dat ik met een vriend in Rome was. Een stad die zijn naam leende aan het grootste en machtigste Rijk dat de wereld ooit gekend heeft. Wij vergaapten ons aan het Colosseum en liepen een paar passen op de Via Appia Antica, de roemruchte snelweg die een van de pijlers van het langdurige ‘succes’ van het Rijk bleek te zijn. Via die route konden militairen snel verplaatst en bevoorraad worden, waardoor Rome haar greep behield. Een fascinerende gedachte om duizenden jaren later op diezelfde weg te lopen.

Dit is de eerste alinea van het hoofdstuk dat ik schreef voor het boekje ‘Vrees niet’. Nog nooit was Nederland zo verdeeld in de aanloop naar de verkiezingen. Staan onze vrijheden onder druk, of worden we bang gemaakt door populisten? Alain Verheij kwam in november naar ons toe met het idee om een aantal christenen daarover te laten schrijven. Het werden er twaalf, waarvan ik er een ben. Twaalf hoopvolle en profetische bijdragen, niet bedoeld om angst aan te praten maar moed in te spreken. Niet polariseren, maar bij elkaar brengen.

Mijn bijdrage gaat over ‘Europa’. Is dat het monster dat velen erin zien of is het juist de vredesweg? En wat heeft de Via Appia ons daarover te zeggen? Je leest het in het boekje dat je hier kunt bestellen!

De twaalf namen: Evert Jan Ouweneel, Mirjam Kollenstaart-Muis, Jan Wolsheimer, Paulien Vervoorn, Reinier van den Berg, Wim de Bruin, Mirjam van der Vegt, Gijs van den Brink, Esther Kaper, Otto de Bruijne, Anne Westerduin en Mark de Boer. 

En lees hier een interview met initiatiefnemer Alain Verheij.