Gisteren was de officiële boekpresentatie van Niet van hier, de familiekroniek geschreven door Mira. Ik ben ongelofelijk trots dat ze deze megaklus heeft geklaard! Het resultaat is prachtig geworden, zowel van inhoud als van uitvoering. Ik schreef speciaal voor de gelegenheid een gedicht bij de coverfoto.
Niet van hierZe doet haar ogen open. Ik zieze kijkenweg, langs, omlaagze raken niettoch raken zeIs dat een glimlachof zijn het de gedachten aaneen leven daar, een levenniet van hier?Geluk is een keuzewaar tussen de lakens inde woonkamerde mensen, kinderen,vreemden,geen plek voor isZe is mooi, dat wel,ze is zacht, ik zie het aan de glanslangs haar gezicht.Kleine handen strelen, ze roepen,Lach! Leef! Wees!Ze is hard. Haar handenelke dag, elke dag, elke dagwassen boenen wringenwater uit de wastot de tranen zijn geplengdtot het leven is opgedroogdZe doet haar ogen dicht. Ik zieze terug als ik weer kijkkijk maar, kijk Mariamoederleven verlorenisleven behoudenisleven gegevenals gekregen liefdesbrievenuit te delen aan vreemdenbitterschoon, lachen, leven, zijngeliefdgeloofdgekend.