Het ongedwongen ritme van genade
John Lapré vroeg mij of ik een gedicht wilde schrijven over het thema ‘Een kerk die knielt’. Ik voel me zeer vereerd dat hij het achterin zijn nieuwste boek heeft opgenomen.
De piano (een parabel)
“Waarop lijkt het koninkrijk van God en waarmee zal ik het vergelijken?’ – Lukas 13:18 VERVAL Een oude kerk, ergens in het midden van het …
De ezel van Bileam
Er was eens een volk dat door de woestijn trok, op weg naar een land dat hun beloofd was. Op zekere dag zetten ze hun …
Van goden en mensen
Een van de weinige dingen die ik van Algerije kende was de film ‘Des Hommes et des Dieux‘. Een slowmovie, in het Frans gesproken, over …
Een wonderlijke trip
De regen klettert op onze paraplu’s. We staan op het dak van een oud gebouw en kijken uit over de hoofdstad. De zware wolken vormen …
Maker van strategie en organisatie
Drie jaar geleden werd ik directeur van Ark Mission in Amsterdam. Op dat moment een stichting met twee takken van sport: de uitgeverij Ark Media …
Roadtrip: Auschwitz-Birkenau
Het terrein is vredig, de lanen breed en groen, de gebouwen oud maar onderhouden. In keurige groepen, gesorteerd op taal, vormen duizenden mensen een lang …
Niet van hier
Gisteren was de officiële boekpresentatie van Niet van hier, de familiekroniek geschreven door Mira. Ik ben ongelofelijk trots dat ze deze megaklus heeft geklaard! Het …
Ongedwongen
En toen opeens was het gedaan. Daar lag je plat op de grond, onpeilbaar diep je pijn net stond je nog onfeilbaar sterk te zijn …
Vrienden voor het leven
Istanbul, een paar dagen later. Op de een of andere manier belanden we weer op die plek van de eerste dag. Het is gezellig maar …