En toen opeens was het gedaan. Daar lag je plat op de grond, onpeilbaar diep je pijn net stond je nog onfeilbaar sterk te zijn een steun voor iedereen! Althans, dat dacht je. Nu hebben lucht en leegte je omvangen Je huilt. Wat wil je graag weer dat je wilt – je dorst naar honger die weer wordt gestild verlangen dat je hart weer kan … Lees verder Ongedwongen
Istanbul, een paar dagen later. Op de een of andere manier belanden we weer op die plek van de eerste dag. Het is gezellig maar wel fris, zo aan het eind van de middag. En we hebben trek in thee en een warme plek. Twee keurig geklede Turken dralen wat rond. Waar we vandaan komen, en wat we van hun stad vinden. Amsterdam vinden ze … Lees verder Vrienden voor het leven
Ach wee! riep plots de schezel uit Ik voel mij net een mezelmuit die op het rees staat te bekleren Waarom verdwees mij toch de kluit? Dat is om broggels te feleren, sprak luid en duidelijk de wuid Laat je door hachjes niet verkeren, die driggen ‘s nachts hun polken uit. De schossel hoorde dat en dacht: Ik zal ze immer gloos ontwalen … Lees verder De schezel en de wuid
Het is ochtend in Istanboel. Het is eind december 1994 en de lucht is helder. Wij zijn jong en verliefd en op honeymoon. Het is onze eerste kennismaking met een Oosterse cultuur: we kijken uit op torenhoge minaretten, ronde koepels, rode baksteen en islamitische versiersels. Nog wat onwennig lopen we een rondje als we worden aangesproken door een vriendelijke jongeman. Een Turk uiteraard, die ons … Lees verder Tapijt
In deze laatste dagsluiter neem ik afscheid van jullie met een kerstgedachte. En daarvoor gaan we eerst een paar jaar terug in de tijd, toen ik nog studeerde en de trein van Rotterdam naar Dordrecht nog bovenlangs reed. Ik nam die trein vaak, op weg naar mijn vriendinnetje. En vlakbij station Blaak zag ik dan dat kantoorgebouw met daarop de regel uit een gedicht van … Lees verder Dagsluiter #5: Weerloos
Gisteren maakte de zoekgigant Google zoals elk jaar bekend waar wij met z’n allen in 2017 het vaakst naar zochten op internet. Ik hou stiekem wel van zulke berichtjes, het is toch een beetje een inkijkje in het leven van de gewone Nederlander. Op 1 stond Anne Faber, het trieste verhaal van de jonge vrouw die na twee weken vermissing dood werd teruggevonden, iets wat … Lees verder Dagsluiter #4: God in Nederland
De kloof tussen heel verschillende mensen, clubjes, groepen, verdwijnt als we elkaar in de ogen kunnen kijken, luisteren en echte interesse tonen in de ander. Lees verder Dagsluiter #3: Verbinding
Een goed boek zet je aan het denken. Een fantastisch boek brengt je naar een andere wereld. En het beste boek brengt die andere wereld naar jou. Lees verder Dagsluiter #2: Boeken
Wie mij een jaar geleden had verteld dat ik op dansles zou gaan had ik volkomen voor gek verklaard. Dansen, dat deden wij niet. Niemand in mijn omgeving trouwens. Dansen had iets te maken met rokerige zaaltjes, mannen en vrouwen die dicht tegen elkaar aan staan en van de bijbel mocht het sowieso niet.
Maar het kan verkeren. Lees verder “Dagsluiter #1: Dansen”
#metoo: wat begon met een tweet groeide binnen een paar dagen uit tot een symbool voor alle slachtoffers van grensoverschrijdend gedrag. Inmiddels lijkt de stroom onthullingen niet te stoppen. Ik ben waarschijnlijk niet de enige die is geschrokken van de enorme omvang. Wereldwijd krijgen 1 op de 3 vrouwen te maken met gendergerelateerd geweld. Zo’n 40% van de vrouwen en 13% van de mannen heeft een … Lees verder Ik ook
