Een stroom van radeloze vragen komt van de vrouw die voor me staat. Haar ogen zijn een echo van het kwaad dat alle hoop heeft stukgeslagen. Hoe kun je vrede in je hart najagen als niet een vijand maar een vriend verraadt? O grote God, dat zoveel leed bestaat! Geen mens zou dat toch mogen dragen. Dan zie ik haar nog even wenken als ik … Lees verder Geloof, hoop en liefde
Geen mens kan hier zijn wil opleggen – de baas is niemand in dit land, daar zijn wij fel tegen gekant; allergisch, zou je kunnen zeggen. Discussie! Inspraak! Overleggen! Wij pikken niets van hogerhand! Wij leunen op gezond verstand. Geen leider zal ons iets gezeggen. Maar wie Gods woorden heel goed leest ziet achter die rebelse geest een kudde om een herder vragen. Zo lijdt … Lees verder Het platte land
De God van Nederland is dood. Hij is misbruikt, verwaarloosd, doodgezwegen, aan ‘t spit van ons gelijk geregen. Er wordt gedobbeld om zijn erfenis. De leegte heeft, bij Zijn ontstentenis, de macht in heel het land gekregen en rust niet tot de laatste zegen als bloemenpluisje weggeblazen is. Maar als God dood is, staat Hij ook weer op. Dan staan er duizend bloemen in de … Lees verder God in Nederland
De tijd staat even stil vandaag. Ik sta ernaast en zie Gods handschrift in het water. Voor even denk ik niet aan later – volkomen stilte, rustig, ongehaast. Ik lees en kijk en luister, ben verbaasd wat deze stille tijd aan mij wil leren. Ik koester deze dag des Heren waarop nog steeds de wereld woedend raast maar macht niet wint van … Lees verder Psalm 2 – een sonnet
De vluchteling staat weer op straat hem is een bed en bad ontnomen. Waar zou hij vannacht van dromen als zijn angst hem rusten laat? Van de student die naast hem staat, die de illusie is ontnomen dat de macht hem toe zou komen maar straks gewoon naar huis toegaat? Het is een beeld dat niet snel went: kansarm en kansenrijke, de vluchteling en topstudent … Lees verder Maagdenhuis en Vluchtgarage
Tien dagen lang was Vladimir verdwenen. Zijn land leek eventjes onthoofd en van haar sterke held beroofd. Maar gelukkig is hij weer verschenen aan zijn volk vandaag. En wee, degene die de roddels heeft geloofd dat zijn vuur is uitgedoofd en hij anderen de macht zou lenen. Ach, wie vertelt die arme Poetin dat een echte leider huilt bij pijn wie fluistert Vladimir de moed in … Lees verder Leiderschapsles voor een Rus
Bij de eerste verjaardag van de vermissing van de MH370 Ze noemt hem elke dag in haar gebeden, En kijkt nog dikwijls bij de gate Hoewel ze echt wel beter weet Dat hij er niet meer is. Heeft hij geleden? Kon hij zijn laatste uur besteden Als held die voor de mensen streed Of wist hij niet meer wat hij deed, Is hij de dood … Lees verder Gebed voor een pilotenvrouw
Eindeloos verlicht hout en stenen stralenkrans een lamp voor mijn voet Lees verder Maandagavondhaiku
Zoveel mensen die beweren Dat zij charlie hebdo zijn, staan in massa’s op het plein met hun pennen als geweren terroristen te trotseren en proberen het venijn van de kogels en de pijn met het woord te ricocheren Maar wat kan de dood vermoorden zet voorgoed kwaad aan de kant Goede, ware, zachte woorden en een uitgestoken hand Lees verder #jesuischarlie