De krachtige Koningin en de uitgeputte Paus

Er was eens een land hier niet ver vandaan, dat werd bestuurd door een Koningin. Zij regeerde met vaste hand. Kaarsrecht, zonder wijken, deed zij haar taak. Generatie na generatie werd groot tijdens haar bewind en voer daar wel onder. En al waren de mensen in het land soms een beetje opstandig, zij was er altijd. Gebeurde er een ramp, dan stond ze als eerste klaar om te troosten. Kregen haar ministers ruzie, dan suste ze dat achter gesloten deuren. En met Kerst en op haar verjaardag sprak ze het volk toe met wijze woorden: over recht, barmhartigheid en saamhorigheid. Want de Koningin hield van de mensen. En de mensen hielden van de Koningin.

Lees verder “De krachtige Koningin en de uitgeputte Paus”

Witte vitrine

Geen idee meer hoe ik er bij terecht kwam. Een scriptie over musea. Ik kan mezelf niet echt een kenner noemen. De laatste keer dat ik iets met musea deed was vorig jaar, toen ik mijn moeder een museumjaarkaart cadeau gaf. Het laatste museum dat ik bezocht was het Van Gogh, omdat een buitenlandse vriend daar graag naartoe wilde. En toch zat ik opeens geboeid … Lees verder Witte vitrine

Onbevangen

Vorige week sprong opeens een prachtig woord naar voren. Zo’n woord waarvan iedereen ongeveer weet wat het betekent, maar net niet helemaal precies. Waar je een beeld bij hebt, maar niet altijd de woorden. Dat woord? Onbevangen. Dat prachtige woord staat in een prachtige psalm waar ik een prachtige preek over hoorde: ‘Want God, de HEER, is een zon en een schild. Genade en glorie … Lees verder Onbevangen

Alles van waarde is weerloos

Toen ik nog jong en in het bezit van een OV-studentenkaart (commerciële waarde 4000 euro) was, reisde ik vaak naar mijn geliefde per trein. Ik kwam dan door Rotterdam en zag bij station Blaak (300 gulden in Monopoly) aan de muur van een kantoorgebouw (schatting: 2 miljoen euro) de beroemde uitspraak staan van Lucebert: alles van waarde is weerloos. Die uitspraak hoorde ik vorige week … Lees verder Alles van waarde is weerloos

The Stuff of Life

Wie kent TED niet? Nee, ik bedoel niet Ted de Braak, al was die een paar weken geleden opeens weer op tv. De TED die ik bedoel heeft geen snor, maar is wel een fenomeen: een website met ‘ideas worth spreading’, afkomstig van het jaarlijkse TED-congres. Allerlei topwetenschappers, -kunstenaars en -ontwerpers presenteren in maximaal twintig minuten hun ideeën. Het is een onuitputtelijke bron van creativiteit, … Lees verder The Stuff of Life

NIETS

Zelden heb ik zo hard niets gedaan als de afgelopen weken. Het was vakantie – een woord dat letterlijk leegte betekent – dus er was alle gelegenheid voor. Voorheen betekende dat echter: een beetje uitslapen, rustig ontbijten, bedenken wat we zouden gaan doen, om vervolgens minstens twee uur lang te stressen om alles klaar te krijgen. Kinderen aankleden, afwasje, nog even de tent opruimen, en o ja, wie smeert even de broodjes voor tussen de middag? Hup, hup, in de auto op weg naar weer een net-niet-zo-mooi-als-in-de-folder bezienswaardigheid, om aan het eind van de dag uitgeput weer terug op de camping te komen.

Lees verder “NIETS”

Filmpje kijken

Een groot filmkenner kan ik mezelf niet noemen, maar zo af en toe komt het er van om een filmpje te bekijken. Afgelopen weekend zagen we er zelfs twee: ‘There’s something about Mary’ en ‘Le fabuleux destin d’Amélie Poulain’. En aangezien film de afgelopen jaren de verheffende functie van het boek heeft overgenomen, is het altijd een mooie gelegenheid om eens even wat lessen te … Lees verder Filmpje kijken

In steen gebeiteld

Verschillende collega’s hadden me al voorbereid. Het Amerikaanse hoofdkantoor van de organisatie waar ik voor werk is nogal, laten we zeggen, ‘anders’ dan dat we hier gewend zijn. En inderdaad. Toen ik er vorige week voor het eerst moest zijn, begreep ik wat ze bedoelden. Een lange oprijlaan leidt naar twee enorme gebouwen die de meeste mensen als pompeus zouden omschrijven: met grote Griekse zuilen … Lees verder In steen gebeiteld

Ontbijten met een bisschop

Het gebeurt me niet zo vaak, maar vorige week heb ik het gedaan: ontbijten met een bisschop. Het was een echte bisschop: met priesterboordje en groot kruis en zeer katholiek taalgebruik. Maar het was ook een goede bisschop – eentje met humor en een vlotte babbel en liefde voor de Here Jezus. Naast de bisschop zat een pinkstervoorganger. Het was een echte pinkstervoorganger: zonder stropdas, … Lees verder Ontbijten met een bisschop