gedicht
Het ongedwongen ritme van genade
John Lapré vroeg mij of ik een gedicht wilde schrijven over het thema ‘Een kerk die knielt’. Ik voel me zeer vereerd dat hij het achterin zijn nieuwste boek heeft opgenomen.
Niet van hier
Gisteren was de officiële boekpresentatie van Niet van hier, de familiekroniek geschreven door Mira. Ik ben ongelofelijk trots dat ze deze megaklus heeft geklaard! Het …
Ongedwongen
En toen opeens was het gedaan. Daar lag je plat op de grond, onpeilbaar diep je pijn net stond je nog onfeilbaar sterk te zijn …
De schezel en de wuid
Reformatie
Hervormingsdag. Een kerk vol hoge heren, een koning, bisschop, dames-dominees, rabbijnen, katholieken… Ja, ik vrees dat Luther zich in ’t graf zou ommekeren. Nou …
Geloof, hoop en liefde
Een stroom van radeloze vragen komt van de vrouw die voor me staat. Haar ogen zijn een echo van het kwaad dat alle hoop heeft …
Het platte land
Geen mens kan hier zijn wil opleggen –
de baas is niemand in dit land,
daar zijn wij fel tegen gekant;
allergisch, zou je kunnen zeggen.
Discussie! Inspraak! Overleggen!
Wij pikken niets van hogerhand!
Wij leunen op gezond verstand.
Geen leider zal ons iets gezeggen.
Maar wie Gods woorden heel goed leest
ziet achter die rebelse geest
een kudde om een herder vragen.
Zo lijdt een mens dikwijls ’t meest
door het leiden dat hij vreest
maar dat nooit op zal komen dagen.
Voor IDEAZ Magazine september 2016
God in Nederland
De God van Nederland is dood. Hij is misbruikt, verwaarloosd, doodgezwegen, aan ‘t spit van ons gelijk geregen. Er wordt gedobbeld om zijn erfenis. De …