
Voetafdruk
eens droomde ik over mijn levensdagen;
een wandeling met Jezus langs het strand… Lees verder Voetafdruk
eens droomde ik over mijn levensdagen;
een wandeling met Jezus langs het strand… Lees verder Voetafdruk
John Lapré vroeg mij of ik een gedicht wilde schrijven over het thema ‘Een kerk die knielt’. Ik voel me zeer vereerd dat hij het achterin zijn nieuwste boek heeft opgenomen. Lees verder Het ongedwongen ritme van genade
Gisteren was de officiële boekpresentatie van Niet van hier, de familiekroniek geschreven door Mira. Ik ben ongelofelijk trots dat ze deze megaklus heeft geklaard! Het resultaat is prachtig geworden, zowel van inhoud als van uitvoering. Ik schreef speciaal voor de gelegenheid een gedicht bij de coverfoto. Niet van hier Ze doet haar ogen open. Ik zie ze kijken weg, langs, omlaag ze … Lees verder Niet van hier
En toen opeens was het gedaan. Daar lag je plat op de grond, onpeilbaar diep je pijn net stond je nog onfeilbaar sterk te zijn een steun voor iedereen! Althans, dat dacht je. Nu hebben lucht en leegte je omvangen Je huilt. Wat wil je graag weer dat je wilt – je dorst naar honger die weer wordt gestild verlangen dat je hart weer kan … Lees verder Ongedwongen
Ach wee! riep plots de schezel uit Ik voel mij net een mezelmuit die op het rees staat te bekleren Waarom verdwees mij toch de kluit? Dat is om broggels te feleren, sprak luid en duidelijk de wuid Laat je door hachjes niet verkeren, die driggen ‘s nachts hun polken uit. De schossel hoorde dat en dacht: Ik zal ze immer gloos ontwalen … Lees verder De schezel en de wuid
Hervormingsdag. Een kerk vol hoge heren, een koning, bisschop, dames-dominees, rabbijnen, katholieken… Ja, ik vrees dat Luther zich in ’t graf zou ommekeren. Nou ja, dat is natuurlijk speculeren, de kerk heeft sinds zijn tijd niet stilgestaan. Ik durf dan ook gerust de stelling aan (pin me er niet op vast): hij zou ’t waarderen. Toch valt er nog wel wat te reformeren … Lees verder Reformatie
Sonnet voor IDEAZ Magazine, geïnspireerd door de Kerkproeverij. Lees verder Welkom
Een stroom van radeloze vragen komt van de vrouw die voor me staat. Haar ogen zijn een echo van het kwaad dat alle hoop heeft stukgeslagen. Hoe kun je vrede in je hart najagen als niet een vijand maar een vriend verraadt? O grote God, dat zoveel leed bestaat! Geen mens zou dat toch mogen dragen. Dan zie ik haar nog even wenken als ik … Lees verder Geloof, hoop en liefde
Geen mens kan hier zijn wil opleggen – de baas is niemand in dit land, daar zijn wij fel tegen gekant; allergisch, zou je kunnen zeggen. Discussie! Inspraak! Overleggen! Wij pikken niets van hogerhand! Wij leunen op gezond verstand. Geen leider zal ons iets gezeggen. Maar wie Gods woorden heel goed leest ziet achter die rebelse geest een kudde om een herder vragen. Zo lijdt … Lees verder Het platte land
De God van Nederland is dood. Hij is misbruikt, verwaarloosd, doodgezwegen, aan ‘t spit van ons gelijk geregen. Er wordt gedobbeld om zijn erfenis. De leegte heeft, bij Zijn ontstentenis, de macht in heel het land gekregen en rust niet tot de laatste zegen als bloemenpluisje weggeblazen is. Maar als God dood is, staat Hij ook weer op. Dan staan er duizend bloemen in de … Lees verder God in Nederland