Gisteren vierden we Pasen op de basisschool van onze jongste. Een vrolijke gebeurtenis met liedjes, verhalen en toneelstukjes.
De juf ging op het podium zitten in een grote stoel. Een groep kinderen (vier, vijf, zes jaar oud) ging om haar heen zitten. Ze opende het boek en begon te lezen. Een verhaal van Opa Knoest, over Pasen uiteraard. Opa’s kleinkinderen Rik en Renske gaan bij hem logeren voor Pasen. Lees verder “Aanstootgevend”
“Dit is de paradox: je kunt de vernedering van Jezus niet heilig maken.” Een stuk over de Passion en het lijden. Lees verder Glamourlijden
Vandaag is voor de zoveelste keer een gruwelijke daad in het nieuws. Een daad als onderdeel van een strijd in de naam van god. Gisteravond kwam ik dit beeld tegen. Een ontroerend en aangrijpend kunstwerk van Willem Zijlstra, die er het volgende over zegt: “In dit kunstwerk wordt het altaar gevormd door gestapelde kranten, een enorme verzameling van menselijk gedoe: successen en bewijzen van onvermogen … Lees verder De mens is tot alles in staat
U hebt mij onder in de kuil gelegd,
in het duister van de diepte.
Uw toorn drukt zwaar op mij,
uw golven slaan over mij heen.
Bekenden hebt u van mij vervreemd,
afgrijzen roep ik bij hen op,
ik ben ingesloten en zie geen uitweg meer. […]
Mijn beste vrienden hebt u van mij vervreemd,
mijn enige metgezel is de duisternis.
(uit Psalm 88 NBV)
Vorige week stond ik in de kerker onder ‘het huis van de hogepriester’ in Jeruzalem terwijl deze psalm werd voorgelezen. Ik had me nooit gerealiseerd dat er een halve nacht zat tussen het verhoor van Jezus door hogepriester Kajafas en de voorgeleiding voor Pilatus, en dat Jezus deze waarschijnlijk in de kerker onder dat huis had doorgebracht. Nog minder had ik gedacht aan psalm 88, een psalm van het genre dat ik niet dagelijks lees.