Een stiltewandeling in de storm

Zondagochtend, half elf. Terwijl het zonnetje net achter de wolken verdwijnt plant ik twee splinternieuwe vlaggen aan de rand van het bos. Pas als ik de foto heb gemaakt valt de symboliek mij op. Een rood-witte ketting voor een tijdelijk afgesloten pad: hier mag je nu even niet verder! Het is ironisch, omdat we hier zijn omdat we op onze eigen plek ook even niet … Lees verder Een stiltewandeling in de storm

Gelukkig zijn de zachtmoedigen

Precies een maand geleden veranderde ik de headerfoto op mijn Facebook-profiel. Een foto van een stad bij ondergaande zon, met daarop de tekst uit de Bergrede: ‘Gelukkig zijn de zachtmoedigen, want zij zullen het land bezitten’.  Het was een reactie op de gebeurtenissen van de dag ervoor, toen in Amerika een groep mensen het parlement binnendrong en in wilde grijpen. Ik had dat een week later … Lees verder Gelukkig zijn de zachtmoedigen

Belachgeluk

Mag ik jullie voorstellen aan mijn nieuwe favoriete woord? Vandaag las ik het in een boek *). Het stond in een citaat van een niet zo taalkundig onderlegd persoon die er waarschijnlijk iets anders mee bedoelde. Althans, dat denk ik, maar misschien vergis ik me wel en wist hij precies wat hij schreef. Ik omschrijf belachgeluk als het aangename gevoel dat niemand anders begrijpt. Iets … Lees verder Belachgeluk

Ouderavond

Goedenavond, we zijn in een ander lokaal, hier hangt zo’n apparaat, een digibord. Ja, achterin hangen ook nog ouderwetse schoolborden, dat zie je niet veel meer, behalve dan de wiskundedocent hier aan de overkant die heeft geen digibord, dat weigert hij. Ja, want het is toch zijn lokaal hè, zegt hij. En wiskunde is een vak waarbij je tijdens het schrijven eigenlijk lesgeeft dus.Nou, en … Lees verder Ouderavond