Leef alsof het je laatste dag is… Dat is waar we het gisteren in de kerk over hadden. En ja, het liedje met deze tekst kwam ook langs (waardoor het sindsdien bij alle toehoorders in het hoofd zit). Maar we stonden toch iets langer stil bij wat Jezus erover zegt in Lucas 17 en 18. Daar staat een heleboel dat je zou kunnen samenvatten met: houd focus, houd niet vast, en houd vol. Nu is met name dat eerste een dingetje op dit moment, in deze fase van mijn leven. Er gebeurt een heleboel, misschien wel een beetje teveel. Gelukkig heel veel mooie dingen. Voorbereidingen op ons 25-jarig huwelijksfeest. Een mooi maar druk gezinsleven met startende en uitvliegende pubers. (Letterlijk: onze Sara vliegt over exact een maand naar Amerika voor een DTS…) Maar ook: een persoonlijke zoektocht naar hoe ik mijn leven invul de komende jaren. Een bijna fatale ziekte van pasgeborene in onze gemeente. En een constante stroom van buitenaf die via mijn telefoon en Macbook mijn hoofd binnendringt en daar veel onrust veroorzaakt.

Houd focus. Aan sommige dingen kan en wil ik niets veranderen. Aan andere wel. Zet het op een rijtje en de keuze is snel gemaakt. Na 11,5 jaar heb ik de stekker uit mijn Twitter-feed getrokken. Dat is even wennen (zeg maar gerust: afkicken). Ik ben in ieder geval tot in het nieuwe jaar niet te vinden op Twitter. Daarna zien we wel verder.

Ben ik helemaal weg? Nee hoor. Op Instagram ben ik misschien zelfs wel iets meer te vinden de komende tijd. Persoonlijk, klein, en gericht op alles wat waar, eerlijk, heilig, vriendelijk, mooi en goed is. En als we vrienden zijn op Facebook, dan blijft dat zo. Misschien zie ik je daar. Het ga jullie goed!